%0 Journal Article %T گفتمان های حقوق زنان در ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی %J رهیافت انقلاب اسلامی %I عبدالمطلب عبداله %Z 2008-3777 %A اسکندری, پریا %A منتظمی, رویا %A زاهدی, نسا %D 2020 %\ 12/18/2020 %V 14 %N 52 %P 303-320 %! گفتمان های حقوق زنان در ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی %K مسایل‌زنان %K سنت %K تجدد %K حقوق‌زنان جنبش زنان %K روشنفکران %R %X ارمغان مهم رؤیارویی ایرانیان با غرب، چالش بین سنت‌ و  تجدد بود. حوزة مسائل زنان نیز در چنبره این چالش گرفتار آمد. این مقاله می‌کوشد با رویکردی جامعه‌شناختی- تاریخی و با روش اسنادی و کتابخانه‌ای به این پرسش‌ها پاسخ دهد که تفکر جنبش حقوق زنان از چه زمانی وارد فضای فکری جامعة ایرانی شد و در قالب چه گفتمان هایی به اشاعه خود پرداخت و در این مسیر نقش روشنفکران چگونه بوده وآنها چه راه هایی را در این راستا  پشت سر گذاشتند و علت تاخیردر  پرداختن آنها به مساله زنان  چه بوده است. یافته‌ها حکایت از این دارد که حوادث پیش و پس از انقلاب مشروطه، زمینة آشنایی برخی زنان ایرانی را با جنبش زنان در غرب فراهم آورد. در این میان، ساختاری شبه جنبش در ایران شکل گرفت که بر زیست بهتر زنان و احقاق حقوق زنان تأکید می‌کرد . اما با ظهور دوره پهلوی‌ها، جنبش شکل دولتی به خود گرفته و به موجی آرام بدل شد. با پیروزی انقلاب اسلامی،بعد از گفتمان مشروطه و گفتمان پهلوی، گفتمان سومی از جنبش حقوق زنان  شکل گرفت .این گفتمان را طیف‌های متفاوت و گاه متناقضی تشکیل می‌دهند و به نوعی درصدد پاسخگویی به چالش‌های سنت و مدرنیته است. %U https://www.rahyaftjournal.ir/article_123035_df8fea6bbda4f13d7f7bbf1b52903bbd.pdf