%0 Journal Article %T شکنندگی همکاری در فضای هژمونیک و نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران %J رهیافت انقلاب اسلامی %I عبدالمطلب عبداله %Z 2008-3777 %A حاجیلو, محمد حسین %D 2017 %\ 05/22/2017 %V 11 %N 38 %P 69-88 %! شکنندگی همکاری در فضای هژمونیک و نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران %K سیاست خارجی ایران %K سیاست نگاه به شرق %K نئورئالیسم %K مسئله هسته‎ای %K هژمونی آمریکا %R %X این مقاله به بررسی رویکرد نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی پرداخته و شکنندگی این همکاری را در چارچوب نوواقع گرایی بررسی می‌کند. سئوالی که مطرح می‌شود این است که رویکرد نگاه به شرق چه جایگاهی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی دارد و آیا این همکاری با کشورهای شرق، به گونه‌ای است که منافع همه طرف‌ها را برآورده کند؟ استدلال این است که طرفداران سیاست نگاه به شرق معتقدند گرایش ایران به سمت شرق و اتحاد با کشورهای قدرتمند آسیایی می‌تواند منافع ملی ایران را تأمین و مسئله فقدان متحد استراتژیک را برای ایران حل نماید. در این خصوص اغلب به روسیه و چین اشاره می‌شود. چنین گرایشی با این مفروضه نو واقع‎گرایی منطبق است که وقتی ساختار نظام بین‎الملل به سمت هژمونی پیش می‌رود، دولت‎هایی که در معرض سیاست‎های امنیت سازی هژمون قرار دارند به هم نزدیک می‌شوند. اما همزمان نئورئالیست‎ها بدبینی خود را به همکاری در فضای آنارشیک نشان می‎دهند. آنها بر این باورند که همکاری جز در سطوح اقتصادی- اجتماعی و سطوح پائین سیاسی امکان‎پذیر نیست و به سطح بقاء نمی‎رسد. به علاوه در فضای آنارشیک نظام بین‎الملل، دولت‎ها نگران منافع مطلق همکاری هستند. بر این اساس چین، هند و روسیه نمی‌توانند یک کشور هسته‎ای با بلندپروازی‌های منطقه‎ای را در کنار خود تحمل کنند. %U https://www.rahyaftjournal.ir/article_47839_f5cb3d90e79d1f6098463da98de2489d.pdf