2
گروه حقوق، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران، دکترا
چکیده
تعامل و تقابل نخبگان سیاسی و روشنفکران نقش مؤثری در توسعه فرهنگ سیاسی جامعه دارد. تعامل و همسویی میان نخبگان سیاسی و روشنفکران و رشد نقادانه گفتمان روشنفکری و بهرهگیری نخبگان سیاسی از ایدههای روشنفکران یکی از مشخصههای دموکراسیها به شمار میرود. این در حالی است که در ایران پس از انقلاب اسلامی، عمدتاً روابط نخبگان سیاسی و روشنفکران دارای چالشهای فراوانی بوده است و همین امر نیز توسعه فرهنگ سیاسی را تحت تأثیر قرار داده است. این مقاله با طرح این سؤال که روابط نخبگان سیاسی حاکم پس از انقلاب اسلامی از چه راههایی بر روند توسعه فرهنگ سیاسی اثر گذاشته است، درصدد بررسی آسیبشناسانه روابط نخبگان سیاسی و روشنفکران است تا از این طریق راهی برای بهبود و توسعه فرهنگ سیاسی در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی پیدا کند. به زعم این مقاله، عدم درک روشنفکران از ارزشهای بومی و سنتی جامعه ایرانی و در سوی مقابل، عدم تمایل نخبگان سیاسی به ورود روشنفکران به عرصه قدرت از جمله عوامل تأثیرگذار بر توسعه فرهنگ سیاسی پس از انقلاب بوده است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است که به شیوه کتابخانهای و اسنادی به گردآوری مطالب اقدام شده است.
جعفری, افشین, & قاسمی, زهرا. (1399). تاثیر رابطه نخبگان سیاسی حاکم و روشنفکران بر توسعه فرهنگ سیاسی پس از انقلاب اسلامی. رهیافت انقلاب اسلامی, 14(52), 225-244.
MLA
افشین جعفری; زهرا قاسمی. "تاثیر رابطه نخبگان سیاسی حاکم و روشنفکران بر توسعه فرهنگ سیاسی پس از انقلاب اسلامی". رهیافت انقلاب اسلامی, 14, 52, 1399, 225-244.
HARVARD
جعفری, افشین, قاسمی, زهرا. (1399). 'تاثیر رابطه نخبگان سیاسی حاکم و روشنفکران بر توسعه فرهنگ سیاسی پس از انقلاب اسلامی', رهیافت انقلاب اسلامی, 14(52), pp. 225-244.
VANCOUVER
جعفری, افشین, قاسمی, زهرا. تاثیر رابطه نخبگان سیاسی حاکم و روشنفکران بر توسعه فرهنگ سیاسی پس از انقلاب اسلامی. رهیافت انقلاب اسلامی, 1399; 14(52): 225-244.
)