آرون، ریمون (1377)، مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعهشناسی، ترجمه: ب. پرهام، تهران: علمی و فرهنگی.
2.اردکانی، محمد عابدی (1393)، «توسعهنیافتگی سیاسی از منظر فرهنگ سیاسی نخبگان در ایران (1384ـ1368)»، پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره 9، شماره 4.
3.باتامور، تام (1381)، نخبگان و جامعه، ترجمه: ع. طیب، تهران: شیرازه.
4.باقری دولت آبادی، علی و ابراهیمی، حسین (1395)، «توسعهمحوری در دولت سازندگی و الزامات آن برای سیاست خارجی ایران»، نشریه دولت پژوهی، تابستان 1395، شماره 6، صص 134ـ174.
5.برزین، سعید (1378)، جناح بندی سیاسی در ایران، از دهه 1369 تا دوم خرداد 1376، تهران: مرکز.
6.بشیریه، حسین (1383)، آموزش دانش سیاسی، تهران: نگاه معاصر.
7.بشیریه، حسین (1376)، جامعهشناسی سیاسی: نقش نیروهای سیاسی در زندگی سیاسی، تهران: نی.
8.تاجیک، محمدرضا (1378)، فرامدرنیسم و تحلیل گفتمان، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
9.جلائی پور، حمیدرضا و فولادیان، مجید (1387)، «شرایط شکلگیری یا افول رهبری کاریزمائی؛ مطالعهی موردی دورهی خاتمی 1384ـ1376»، پژوهشنامهی علوم سیاسی، سال سوم، شمارهی چهارم، پائیز.
10.جمشیدی، مهدی (1394)، «مطالعهی آسیبشناسانهی سیاستهای دولت سازندگی»، نشریه پانزده خرداد، شماره 45، صص 68ـ43).
11.دال، رابرت (1397)، چندسالاری، مشارکت و مخالفت، ترجمه: ا. اسکافی، تهران: شیرازه.
12.دهقان، حوریه و سمیعی اصفهانی، علیرضا (1396)، «رویکرد دولت سازندگی به جهانی شدن اقتصاد و تاثیر آن بر رابطهی دولت ـ بازار در دههی دوم انقلاب»، رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، شماره 49، صص 67ـ40.
13.دوورژه، موریس (1358)، جامعهشناسی سیاسی، ترجمه: ا. قاضی، تهران: جاویدان.
14.رایسنر، آلبرت (1373)، «جهتگیریهای جدید سیاست خارجی ایران در منطقه»، ترجمه: ا. لواسانی، دیدگاهها و تحلیلها، صص 146ـ115.
15.رفیع، حسین و قربی، محمدجواد (1390)، «جستارهایی در باب الیتیسم کلاسیک با تاکید بر آراء ویلفردو پارتو»، نشریه مطالعات روابط بینالملل، بهار 1390، شماره 14، صص 218ـ185.
16.روشه، گی (1392)، تغییرات اجتماعی، ترجمه: م. وثوقی، تهران: نی.
17.سریعالقلم، محمود (1381)، عقلانیت و آینده توسعهیافتگی ایران، تهران: مرکز.
18.صالحی، مختار (1393)، «دیپلماسی اقتصادی ایران در دوران سازندگی»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال 9، شماره 3، صص 213ـ175.
19.طاهری، مازیار (1387)، «نخبه و نخبهگرایی»، نشریه رشد آموزش اجتماعی، تابستان 1387، شماره 39، صص 32ـ42.
20.عبدی، عباس (1378)، از لس آنجلس تا قزوین، تهران، حنانه.
21.فرقانی، محمد مهدی (1382)، «تحول گفتمان توسعه سیاسی در ایران از مشروطه تا خاتمی»، نشریه رسانه، تابستان 1382، شماره 54، صص 18ـ35.
22.فوکو، میشل (1399)، نظم گفتار، ترجمه: ب. پرهام، تهران: آگاه.
23.کوزر، لوئیس آلفرد (1399)، زندگی و اندیشهی بزرگان جامعهشناسی، تهران: علمی.
24.متقی، ابراهیم و پیری، داریوش (1396)، «الگوی رفتار نخبگان در دولت سید محمد خاتمی»، فصلنامه سیاست، دوره 47، شماره 2، تابستان 1396، صص 508ـ472.
25.مکدانل، دایان (1380)، مقدمهای بر نظریههای گفتمان، ترجمه: ح. نوذری، تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
26.ملکی، بهنام (1383)، «نخبگان و توسعه»، نشریه اندیشه انقلاب اسلامی، پائیز و زمستان 1383، شماره 11 و 12، صص 146ـ156.
27.هاشمی، سید مجتبی (1391)، «توسعه سیاسی در ایران پس از انقلاب با توجه به نگاه.گفتمانی مردمسالاری دینی»، نشریه ره آورد سیاسی، پائیز و زمستان 1391، سال دهم، شماره 37 و 38، صص 23ـ46.
28.Dant, Tim (1991), Knowledge, Idelology and Discourse: A Sociological Perspective, London: Routledge.
29.Pareto, Vilfredo (1966), Political Elites, London: Pall Mall.
30.Putnam, R. D. (1976)
The Comparative Study of Political Elites. New Jersey:
Prentice Hall.
31.Tawney, R. H. (1931), Equality, London: Allen & Unwin
32.Wootton, Graham (1971), Interest Groups, New Jersey: Prentice-Hall.
33.Van Dijk, Teun (1991), A Handbook of Qualitative Methodologies for Mass Communication Research, Routledge.
)
