نیمرخ آموزش و پرورش ایران در توسعه پایدار: روندها، پیشران‌ها و پسران‌های اجتماعی- فرهنگی آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، (نویسنده مسئول)

3 استادیار گروه جامعه‌شناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

چکیده

در این مقاله تلاش بر این است تا نیمرخ آموزش و پرورش را در توسعه پایدار با توجه به روندها، پیشران‌ها و پسران‌های اجتماعی-فرهنگی، به تصویرکشیده شود. اصلی‌ترین سوال پژوهش این است که نهاد آموزش و پرورش در ج.ا.ایران چه رویکردی به مفهوم توسعه پایدار دارد و در عمل پیشران‌ها و پسران‌های این عرصه کدامند؟ فرضیه‏ تحقیق بر این واقع شده است که آموزش در توسعه پایدار، همواره می‌بایست در هماهنگی و همخوانی با ارزش‌های ملی و محلی جامعه‏ هدف، اعمال شوند. در این مقاله از دو روش استفاده شده است: در بخش اول با کمک گرفتن از روش کیفی  از نوع توصیفی-تحلیلی تلاش شده است تا ضمن توضیح آموزش در توسعه پایدار، فلسفه و بنیان های فکری آموزش در ایران بررسی شود و در بخش دوم نیز با روش فراتحلیل و طبقه بندی به عمل آمده است. نتیجه پژوهش حاکی است که با وجود دستیابی ج. ا. ایران به الگوی آموزش بومی و اسلامی خود، مولفه‌های نهاد آموزش و پرورش در چشم انداز توسعه پایدار در سطوح آموزش از دبستان تا آموزش عالی در وضعیت مطلوبی قرار دارد، در حالیکه آموزش‏های پیش دبستانی، همچنان تا مرز مطلوب فاصله دارند.  

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار