رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

2 استادیارگروه حقوق، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. نویسنده مسئول

3 استادیارگروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

4 گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

چکیده

هدف مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی ایران می‎باشد. سؤال اصلی تحقیق این است که، رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی چگونه قابل تبیین می‎باشد؟ فرضیه اصلی مقاله این است که، در نظام حقوقی قضایی ایران، رویکرد اجتماعی مقابله با جرم، در واقع توسعه محلی و بر اساس مشارکت است. بر این اساس می‎توان گفت، رویکرد اجتماعی و مولفه‌های حاکم بر آن نقش بسیار مهمی در اجتماعی شدن مقابله با جرم دارد و می‎توان با استفاده از رویکرد اجتماعی مقابله با جرم با تاکید بر مشارکت اجتماعی از ارتکاب جرم جلوگیری کرد. مهم‌ترین مولفه‌های رویکرد اجتماعی مقابله با جرم، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی و روابط اجتماعی است که می‎باید در سیاستگذاری‌های نظام حقوقی قضایی مورد توجه قرار گیرند. روشی که در تحقیق حاضر استفاده شده است روشی توصیفی-تحلیلی است.

کلیدواژه‌ها


احمدی، حمید(1392). جامعه شناسی انحرافات. تهران: انتشارات سمت.
بقایی سرابی، علی(۱۳۹۷). اجتماعی شدن: رویکردی نوین در کاهش تقاضای مواد مخدر و روان گردانها. تهران: انتشارات دنیای درون.
بیات، بهرام، شرافتیپور، جعفر و عبدی، نرگس(1387). پیشگیری از جرم با رویکرد اجتماع محور، تهران: معاونت اجتماعی ناجا، اداره کل مطالعات اجتماعی
پرویزی، رضا(1392). پیشگیری وضعی و نقش آن در پیشگیری از قتل، تهران: انتشارات معاونت آموزش ناجا.
پیران، پرویز (1389). روش‌های مشارکت جویانه در بررسی فقر، مجموعه مقالات فقر در ایران، تهران: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
تقی پور، علیرضا(1398). پیشگیری غیرکیفری از جرم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه دانش حقوق عمومی، سال هشتم، شماره 24.
دانش، تاج زمان(1387)، مجرم کیست جرم شناسی چیست؟، تهران: موسسه کیهان.
رفیع پور، فهیمه(1388). توسعه و تضاد. تهران: شرکت سهامی انتشار.
شاکری، ابوالحسن(1392)، مجموعه مقالات رجع به قوه قضاییه، تهران، انتشارات قوه قضاییه.
شولتز، دوان پی و شولتز، سیدنی آلن(1394). تاریخ روان شناسی نوین. ترجمه علی اکبر سیف و همکاران، چاپ سوم، تهران: نشر دوران.
شیخاوندی، داور(1397)، جامعه شناسی انحرافات، مشهد: انتشارات مرند یزد.
صادقی، حسین؛ شقاقی، وحید و اضغرپور، حسین(1383). تحلیل عوامل اقتصادی اثرگذار بر جرم در ایران، مجله تحقیقات اقتصادی، سال اول، شماره 68.
صدیق سروستانی، رحمت الله(1390)، آسیب شناسی اجتماعی، تهران: انتشارات آن.
صرامی، حمید و بقایی سرابی، علی(1397). رویکرد اجتماعی به کاهش تقاضای موادمخدر و روان گردان‌ها و پیشگیری از وابستگی به مواد با تاکید بر نقش مشارکت اجتماعی، سلامت اجتماعی و اعتیاد، سال پنجم، شماره 20.
عبدی، رمضانعلی؛ عبدی، توحید و نجفی خواجه بلاغ، عسگر(1397). بررسی نقش مولفه های پیشگیری اجتماعی از جرم از نظر اسلام در موفقیت پلیس، مطالعات امنیت اجتماعی، دوره 9، شماره 54.
کی نیا، مهدی. (1397). روانشناسی جنایی، جلد دوم، چاپ اول، تهران: انتشارات رشد.
گیدنز، آنتونی(1397). پیامدهای مدرنیت، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکزی.
محمدنسل، غلامرضا (1387)، کلیات پیشگیری از جرم، تهران: نشر میزان.
نـجفی ابـرندآبادی، علی حسین(1395). پیشگیری از بزهکاری و پلیس محلی، مجموعه مقالات پیشگیری از وقوع جرم معاونت اجتماعی و پیـشگیری از وقـوع جرم، تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات.
منابع لاتبن
Hirshi , t. (2014) .Causes of delinquency, bergelery ,university of California press.
Siegel ,L . J.Senna , J. J .(2010). Juveniie delinquency theory , practice & law , paul:west.