%0 Journal Article %T جایگاه نخبه ‏گرایی در توسعه‏ سیاسی با نگاهی به دو گفتمان سازندگی و اصلاحات در جمهوری اسلامی ایران %J رهیافت انقلاب اسلامی %I عبدالمطلب عبداله %Z 2008-3777 %A طلوعی, سوسن %A تفضلی, حسین %D 2021 %\ 06/12/2021 %V 15 %N 54 %P 21-42 %! جایگاه نخبه ‏گرایی در توسعه‏ سیاسی با نگاهی به دو گفتمان سازندگی و اصلاحات در جمهوری اسلامی ایران %K توسعه‏سیاسی %K نخبه‏گرایی %K گفتمان %K دولت سازندگی %K دولت اصلاحات %R %X چکیدهمقاله‏ حاضر به مطالعه و بررسی دو مقوله‏ی توسعه‏ی سیاسی و نخبه‏گرایی و روابط متقابل بین این دو از خلال تحلیل دو گفتمان رسمی در ایران پس از انقلاب، یعنی گفتمان دولت‏های پنجم و ششم (گفتمان سازندگی) و گفتمان دولت‏های هفتم و هشتم (گفتمان اصلاحات) می‏پردازد. سئوال اصلی این است: جایگاه توسعه در دو گفتمان مزبور چه بوده است و در این راستا، این دو گفتمان چه رویکردی به نخبه‏گرایی به مثابه یکی از مهم‌ترین مولفه‏های توسعه داشته‏اند؟ فرضیه‏ای که بر این مبنا مطرح می‏شود: شاخصه‏ی تاثیرگذار در گفتمان سازندگی، توسعه‏ی اقتصادی بوده و نتیجتاً به استفاده از نخبگان اقتصادی و تکنوکرات محدود شده است؛ در حالی که همین متغیر در گفتمان اصلاحات، دچار تحول عمده‏ای می‏شود. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که طی گفتمان اصلاحات، توسعه‏ی سیاسی جای توسعه‏ی اقتصادی در گفتمان اول را گرفته و در زمینه‏ی نخبه‏گرایی نیز، اولویت به نخبگان سیاسی و فرهنگی داده می‏شود. روش تحقیق در مقاله‏ی حاضر، گردآوری مستندات تاریخی و اسناد موجود به شیوه‏ی کتابخانه‏ای و بعد از آن، تحلیل داده‏هاست. %U https://www.rahyaftjournal.ir/article_134229_a5c365d21033f27e97d8fb29dbce8901.pdf