ـ خدابخشی، ل. ازغندی، ع. باوند، ه. (1399)، «سیاست خارجی ایران و عربستان درباره تحولات سوریه 2019ـ2011»، مطالعات بین المللی، پائیز 1399، شماره 66، صص 96ـ77.
2ـ داوطلب زاده، م. کاظمی زند، ع. ذاکریان، م. (1399)، «سیاست خارجی دونالد ترامپ نسبت به بحران سوریه و تهدیدات و فرصتهای آن برای جمهوری اسلامی ایران»، ژئوپولیتیک، بهار 1399، شماره 57، صص 208ـ245.
3ـ شریفزاده، مرجان (1398)، «مروری بر روند مذاکرات صلح سوریه (محور آستانه) از ابتدا تاکنون»، قابل دسترس: https://www.iribnews.ir/files/fa/news/1398/5/23/3835174_600.pdf
4- عباسی، م. حمیدفر، ح. کهریزی، ف. (۱۳۹۸)، «بحران سوریه و تقابل دو راهبرد متفاوت ایران و ترکیه در مدیریت بحران در منطقه غرب آسیا»، سیاست و روابط بین الملل، بهار و تابستان 1398، سال سوم، شماره 5، صص 251ـ275.
5ـ فدایی دولت، ف. آقائی، س. (1399)، «بررسی مسئولیت حمایت جمهوری اسلامی ایران در جریان بحران سوریه»، نشریه مطالعات حقوق بشر اسلامی، بهار و تابستان 1399، شماره 18، صص 203ـ224.
6ـ قربانی، فهمیمه (1395)، «نگاه جدید ترکیه به بحران سوریه»، پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه، 18 خرداد.
7ـ میرزاده کوهشایی، مهـدی (1393) «اسـتراتژی جمهـوری اسـلامی ایـران در قبـال بحـران سـوریه؛ سناریوها و پیامدها»، فصلنامه دفاع مقدس، سال سوم، شماره 11، تهران.
8ـ محمودی کیا، محمد؛ فرهادی، عباس(1398)، «بررسی مقایسهای کنش سیاست خارجی ایران و ترکیه در قبال بحران سوریه بر اساس نظریه سازه انگاری»، فصلنامه مطالعات روابط بین الملل، سال دوازدهم، شماره 47 ،پاییز 1398 ،صص. 178-151.
9ـ نجات، سیدعلی واصغر جعفری ولدانی(1392 )، «بررسی نقش و جایگاه جمهـوری اسـلامی ایـران در بحران سوریه»، فصلنامه پژوهشهای سیاسی، سال سوم، شماره 8، صص49-29.
10ـ نشست های بین المللی بحران سوریه از آغاز تا کنون، ایرنا، 26 اردیبهشت 1395
11ـ نشست مشورتی دوستان سوریه در تهران، دنیای اقتصاد، 21 مرداد 1391
12- یزدانی، ع. و اخوان، بهار (1399)، «تبیین میانجیگری چین در منازعات خاورمیانه (مطالعه موردی بحران سوریه)»، رهیافتهای سیاسی و بین المللی، دوره 11، شماره 3، بهار 1399، 175ـ204
13- Ahmadian, H. Zare, M. (2011). “Saudi Arabia’s strategy toward the uprisings in the Arab World”, Guidance in Policy Making, 20 (2).
14- Amara, Sofia (2014). Infiltré dans l’enfer de Syrie : Du printemps de Dalas à l’Etat islamique, Paris : Stock.
15- Barkin, Samuel (2010), Realist Constructivism: Rethinking international theory, Cambridge University Press.
16- Bozorgmehr, K. (2006). “Iran, the new Iraq and the security order in Persian Gulf”, The Centre for Strategic Research, The Expediency Discernment Council of the System
17- Derriennic, Jean-Pierre (2001). Les guerres civiles, Paris : Presses de Sciences Po.
18- Ertugrul, Dogan (2012). A Test for Turkey’s Foreign Policy: The Syrian Crisis, TESEV: Istanbul.
19- Faget. Jacques. (2008), « Les métamorphoses du travail de paix : État des travaux sur la médiation dans les conflits politiques violents », Revue française de science politique, Vol. 58, N° 2, avril 2008, pp. 309-333.
20- Joseph, Jonathan (2010), “Is Waltz a Realist?”, International Relations, Volume 24 Issue 4, December 2010, pp, 478-493.
21- Laurd, Ivan (1987). Next Haven, Yale University Press.
22- Le Monde, https://www.lemonde.fr/les-decodeurs/article/2016/12/20/qu-a-fait-le-conseil-de-securite-de-l-onu-depuis-le-debut-du-conflit-syrien_5052133_4355770.html.
- Le Monde, https://www.lemonde.fr/idees/article/2013/05/22/l-idee-russo-americaine-d-une-conference-sur-la-syrie-marginalise-les-puissances-regionales-et locales_3415499_3232.html?xtmc=syrie_iran&xtcr=754
25- Nematzadeh, M. (2013). “The new regional order and the challenges ahead”, Political Analysis Centre.
26- Rose. G. (1998). “Neoclassical Realism and Theories of Foreign Policy”, World Politics, 51, 1:144-72.
27- Salomon, Jean, (2001).Dictionnaire de droit international public, Bruxelles : Bruylant.
28- Shoon, E. and Duxbury, S. (2019), “Robust Discourse and the Politics of Legitimacy: Framing International Intervention in the Syrian Civil War”, Sociological Science, November 25, 2019, 10. 15195/vol. 6. a24.
29- Waltz, Kenneth (2007), Realism and International Politics, Routledge.
30- Waltz, Kenneth (1979). Theory of International Politics. New York: McGraw Hill.
)
